مرد عنکبوتی

 ریحانه بیانی    

reyhaneh bayani 1 - Copy

کتاب را باز می کنم و به صفحه ی شناس نامه اش نگاهی می اندازم ؛ هزار خورشید تابان، خالد حسینی، مترجم: مهدی غبرایی، داستان های آمریکایی… همین که می خواهم شروع کنم به خواندن، صدای نوید را می شنوم: «خاله، برام مرد عنکبوتی بکش!»

سرم را بلند می کنم. با چهره ی معصوم و چشم های سیاه درخشان و مداد و کاغذی در دست، رو به رویم ایستاده. کتاب را می بندم و می گویم: «چشم!» مداد و کاغذ را روی میز می گذارم و سعی می کنم مرد عنکبوتی را توی ذهنم مجسم کنم. شبح محو یک مرد از روی کیف های مدرسه و لوازم تحریر و تی شرت های رنگارنگ کنده می شود و به طرفم می آید. نگاه نوید روی کاغذ سفید است: «پس چرا نمی کشی؟» مداد را بر می دارم: «الان می کشم عزیزم.» و دوباره شبح را مجسم می کنم. اما اصلن واضح نیست. جزئیاتش را نمی دانم. فکر کنم روی صورتش ماسک داشت…

نوید دست های کوچکش را دراز می کند و می برد بالای سرش: «این طوری باشه. مثلن داره می پره» لبخند می زنم: «می خوای یه پرنده ی قشنگ بکشم… یا هواپیمای بزرگ بزرگ؟ » سرش را بالا می اندازد: «نه! مرد عنکبوتی می خوام.» لبخندم را جمع می کنم و آهسته می گویم: «آخه بلد نیستم!» چشم هایش را درشت می کند، «بلد نیستی؟ مگر فیلمش را ندیدی؟» «نه خاله جون! ندیدم. من فیلمای تخیلی دوست ندارم.» «تخیلی یعنی چه؟» « یعنی دروغکی.» اخم می کند: «نه خیر! مرد عنکبوتی راستکی راستکیه.» چند لحظه فکر می کند: «از روی عروسکش بلدی؟» می گویم آره و می رود سراغ فرزانه که با مادر توی آشپزخانه اند. «مامان عروسک مرد عنکبوتی مو آوردی؟» «نه پسرم.»  «چرا نیاوردی؟ خاله می خواد عکسشو بکشه.» فرزانه از بالای گلدان روی پیش خوان آشپزخانه سرک می کشد: «یه چیزی براش بکش دیگه.»  نوید با ابروهای درهم و لب های آویزان به طرفم می آید.

یک اتود سریع از قهرمان محبوبش می زنم. مردی در حال پریدن. بعد خودم را به تیره کردن خطوط دور بدنش مشغول می کنم. پدر روبه روی تلویزیون نشسته و دارد مقاله های «مدرنیته و اسلام» را که دیشب برایش دانلود کرده ام، ترجمه می کند. با خنده می گوید: «ببین چی نوشته.» نگاهش می کنم. «قطعاً مسلمان ها هم به مدرنیته نیاز دارند. چون تروریسم مدرن باید ابزار مدرن داشته باشد.» می خندم و می خواهم چیزی بگویم. اما هیچی به ذهنم نمی رسد. نوید با لب های غنچه شده می گوید: «این که مرد خالیه. عنکبوتی نیست.»

می گویم صبر کن، الان درستش می کنم.» و هر دو به مرد خالی خیره می شویم. برای اضافه کردن مشخصاتش باید حداقل یک عکس ازش ببینم.

از پشت میز بلند می شوم و به اتاق می روم. نوید هم می آید. فرهاد پشت کامپیوتر نشسته و در حالی که یک دستش روی موس و دست دیگرش روی صفحه کلید است، دشمنان خیالی اش را تعقیب می کند. می پرسم: «عکس مرد عنکبوتی داری؟ » همان طور که نگاهش روی مانیتور است، جواب می دهد: «آره» ـ «ببینم؟» «یک کم صبر کن. این مرحله داره تموم می شه.» دست به سینه می ایستم به انتظار. از اینجا که ایستاده ام، تلویزیون پیداست. صدایش نمی آید. سربازهای آمریکایی را توی افغانستان نشان می دهد. حالا یک تصویر از «بوش» با پرچم قرمز و آبی آمریکا پشت سرش. نوید با صدای بلند می گوید: «نگاه کن، دایی داره همه شونو می کشه!» به مانیتور نگاه می کنم. یکی از سرباز های انیمیشنی که دارند کشته می شوند، جمله ای به عربی

می گوید. از فرهاد می پرسم: «اینا مسلمونن؟» با تکان سر تایید می کند. می گویم: «یعنی چه؟ این چه بازی ایه می کنی؟» پوزخند می زند: «کال آو دیوتی چهار!» اخم می کنم: «فرهاد؟! داری مسلمونا رو می کشی؟» مکثی می کند: «نگران نباش اینا طالبن. قیافه ی فرمانده شونو نگا کن.» و به تیراندازی ادامه می دهد.

 نوید با دهان باز تماشا می کند که قربانیان جنگ طلبی دایی اش چطور یکی یکی به خاک می افتند. دستم را روی چشم هایش می گذارم. در همین لحظه مرحله ی نمی دانم چندم بازی خشونت بار تمام می شود. دستم را بر می دارم. فرهاد از بازی می آید بیرون و عکس هایش را نشان می دهد. از میان عکس های «هری پاتر» و بازیگرهای هالیوود و کلی موجودات عجیب و غریب دیگر، سه تا عکس مرد عنکبوتی پیدا می کند. نوید دست می زند و می خندد. من با دقت نگاهشان می کنم. لباس قرمز و آبی با طرح تار عنکبوت، صورت پوشیده و چیزی شبیه یک عینک پهن. نوید می گوید: «دیدیش؟ حالا بریم عکسشو بکش.» دستم را می گیرد و به طرف در اتاق می رویم.

فرهاد دوباره می رود توی بازی. یاد سربازهای عرب می افتم. «مطمئنی اونا طالب بودن؟» «آره، مطمئنم.» وقتی می بیند ایستاده ام و نگاهش می کنم، لبخند می زند: «گیر نده. بازیش خیلی باحاله!» نوید دستم را می کشد و من همراهش می روم تا مرد عنکبوتی را روی کاغذ بیاورم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

دکمه بازگشت به بالا
بستن