درود بر پاسداران وفادار زبان فارسی
میرزا شکورزاده
شاعر و پژوهشگر تاجیکستانی
وقتي علامه محمد اقبال لاهوري با شهامت و غرور سربلندانه اين قدر به دلاوري مردم افغانستان مفتون است، ما كه چيزي نيستيم. از روزگاران دور، اين خطه خراسان بزرگ كه با نام افغانستان شناخته ميشود، هميشه در مقابل دشمن، رستمانه جنگيده است؛ خواه دشمن مقدوني بوده، خواه مغول و خواه كساني ديگر. علامه اقبال ميفرمايد: «ملت آواره در كوه و كمر/ در جبينش ديدهام چيزي دگر/ آسيا يك پيكر آب و گل است/ ملت افغان در آن پيكر، دل است».
بزرگترين ويژگي مردم افغانستان، اصالت عالی اسلامي و اصالت زبان فارسي آنهاست. ركن ديگر اين ويژگي، ظلمستيزي مردم افغانستان است. همين مردم آنقدر در برابر انگليس، دلاورمندانه جنگيدند و مقاومت كردند كه سرانجام انگليسیها شكست را پذیرفتند آن هم در چند نوبت. يكي از دلايل فروپاشي امپراتوري شوروي هم جهاد و مقاومت مردم افغانستان بود. شكست نظاميان روسي در افغانستان، آغازي بود كه سرانجامش، فروپاشي شوروي را در پي داشت. ما ديديم كه يكبار ديگر، اقوام مظلوم افغانستان چون تاجيكها، هزارهها و تركمنها از خود درخشش نشان دادند و در برابر روسها ثابت كردند كه كشور اسلاميشان را با دادن جانشان حفظ خواهند كرد. صرف نظر از اختلافات قبيلهاي، اقوام افغانستاني، ويژگي منحصر به فردي هم دارند و آن اين است كه براي سركوبي دشمن مشترك، يكباره متحد ميشوند. اين دلاوري در بين تمام مردم افغانستان وجود دارد. احساس من اين است كه خاك افغانستان، قهرمانپرور است. من شخصا از مقاومت جانانه مردم افغانستان در برابر دشمنان احساس غرور ميكنم.
جشنواره ادبي «قندپارسي» در حد بسيار عالي برنامهريزي شده بود و محبت و صميميت برگزاركنندگان آن را همراه با مديريت خوب نشان ميداد. اين اتفاق خوشآيندي بود براي ما كه از جانب برادران افغانستاني ما در ايران سامان يافته بود. من اين محبت و صميميت آنها را از وفاداريشان به زبان فارسي و فرهنگ اسلاميشان ميدانم. هر قدركه ما دركنار هم باشيم، به همان اندازه، شكوفايي و رونق مييابيم و به همان اندازه به فرهنگ و زبان و دينمان خدمتگزارخواهيم بود. بازخورد نيك اين جشنواره براي ما از حد تصور فراتر بود. من شگفتزده شدم كه اين فرزندان مهاجر و اديب افغانستان با اين همه شوق بلند، ادبيات فارسي را پاس ميدارند، آنگونه كه آداب و اعتقادات اسلاميشان را پاس ميدارند. از اين سفر و به خصوص از اين جشنواره، با ارمغان خوب و تأثیراتی ارزشمند به كشور خود باز ميگرديم. اميدواريم روزي شما را در تاجيكستان در كنار خود ببينيم.
در اين جشنواره با ادبيات نسل جوان افغانستان آشنا شدم. جوانان اديب شما در سطح بسيار خوب و برجستهاي قرار دارند. توصيه ميكنم كه بيشتر از پيش در اقيانوس فرهنگ و ادب فارسي سر فرو ببرند و كوشش كنند كه از منطقه فارسيزبانان عبوركنند و به مناطق جهان برسند. با همت بلند، جوايز جهاني را در نظر داشته باشند. فرهنگ غني زبان فارسي را به جهانيان برسانند و مطرح كنند و خود را به آنها بشناسانند كه نوادگان مولانا، جامي، سنايي غزنوي، حافظ و سعدي هستند و در شاهستونهاي ادبيات جهان ريشه دارند.
«بازآمده ز رفتن خورشيد دور نيست/ گر زندگي است، ديده به ديدار ميرسد»