اللهوف

اللهوف یا الملهوف علی قتل الطفوف

علی بن موسی بن جعفر مکنّی به« ابوالقاسم »، « ابوالحسن » و «ابوموسی» ملقب به «رضی الدین» و معروف به «ابن طاووس» و «طاووس»، از بزرگان علمای امامیه و جامع علوم مختلف بود. او را از کثرت ورع و تقوا، «قدوه العارفین و مصباح المجتهدین» لقب داده‎اند. از فتوا دادن در احکام شرعی خودداری می‌کرد و جز کتاب «غیاث الوری» که حاشیه‎ای بر یک کتاب فقهی است، کتاب فقهی دیگری تألیف نکرده است.

سید بن طاووس قبل از ظهر روز پنج شنبه نیمه ماه محرم الحرام سال ۵۸۰ در حله سیفیه دیده به جهان گشود. جّد اعلی او، «محمد بن اسحاق» اندامی زیبا و صورتی نیکو داشت، ولی پاهایش متناسب با قیافه‎اش نبود. بدین دلیل، او را به طاووس ملقب کردند.

LOHOF

سید بن طاووس دوران کودکی را در حله گذراند و بعد به همراه خانواده به بغداد نقل مکان نمود و در اواخر دولت عباسیان مدت ۱۵ سال در آنجا اقامت گزید. سپس به زادگاه خود حله برگشت و از آن‌جا مجاور عتبات عالیات گردید. بدین ترتیب که دوازده سال  در شهرهای نجف، کربلا، کاظمین و سامرا (هر سه سال در یک شهر) مجاورت گزید، در حالی که آن زمان، سامرا هم‌چون صومعه‌ای در وسط بیابان بود. وی صبح روز دوشنبه ۵ ذی القعده سال۶۶۴ هجری در بغداد در گذشت و جنازه او پیش از دفن به نجف اشرف منتقل شد.

سید در زمان مستنصر، خلیفه‎ی عباسی می‎زیسته و با این که خلیفه تلاش کرد او را وارد مسائل سیاسی کند و منسب “نقابت طالبیین” را به او واگذار کند، ولی موفق نشده. در زمان سقوط بغداد توسط هلاکوخان، نقابت طالبین را بر او تحمیل کردند. گرچه سید در ابتدا نپذیرفت اما خواجه نصیرالدین طوسی او را آگاه کرد که در صورت رد کردن، او را خواهند کشت. با این که عمر طولانی نداشت، ۵۰ تا ۶۰ جلد کتاب را به او نسبت داده‎اند. بیشتر این کتب در زمینه‎ی دعا و زیارات است از جمله؛ اسرارالصلوة، الاقبال الصالح الاعمال، مصباح الزائر، جناح المسافر، الطرائف فی مذهب الطوائف، کشف المحجه لثمرة المهجه، یکی از آثار او کتاب مشهور «اللهوف یا الملهوف علی قتل الطفوف» است که بارها در هند و ایران به چاپ رسیده است

لهوف  از واژه‎ی “لهف” به معنی سوگ و ناله و “طف” به معنی اندک و کم گرفته شده. شیخ جعفر شوشتری، این مقتل را مشهورترین مقتل دانسته است. سید، شاعر، ادیب و نقاد هم بود و ردّپای ذوق ادبی او در لهوف قابل مشاهده است. بیان کتاب لهوف بسیار نرم است، به گونه ای که می‎توان آن را به صورت مرثیه خواند. این کتاب با یک شیوه‎ی داستانی نوشته شده است. اصل کتاب لهوف عربی است و چندین بار به فارسی ترجمه شده است.

Karbala (3)

لهوف چند فصل یا مسلک دارد. مسلک اول با ولادت امام حسین علیه السلام آغاز می شود. البته این رسم در بسیاری از کتب که در مورد حضرت نوشته شده جاریست. بعد از تولد امام حسین علیه السلام بخش عمده ای از زندگانی حضرت را در زمان پدر و برادر رها کرده به سخنرانی اباعبدالله علیه السلام در مکه می پردازد. به همین دلیل، با وجود همه‎ی ارزش‌مندی این کتاب، برای گزارش لحظه به لحظه‎ی حرکت اباعبدالله علیه السلام از خواندن دیگر کتاب‌ها بی نیاز نیستیم.

بعد از سخنرانی آن حضرت در مکه به شهادت قیس بن مصهر پرداخته است. قیس فرستاده ی اباعبدالله علیه السلام به کوفه است که در آنجا دستگیر شد و پس از بلعیدن نامه، عبیدالله بن زیاد به او گفت تو را مخیر می کنم که از پشت بام به زمین پرتاب شده، یا گردنت را بزنم یا این که حضرت را سب کنی و نامه را افشا نمایی. قیس به منبر رفت و پس از توصیف حضرت از او دفاع نمود.

Karbala (4)

بعد از شهادت قیس دیدار اباعبدالله علیه السلام با حربن یزید ریاحی مطرح می شود که در این میان حدود ۱۰ منزل و حوادث آن ها از قلم افتاده است. بنابراین، با وجود مستند بودن، بخش های مهم رویداد جا افتاده است.بعد از دیدار حرب با اباعبدالله علیه السلام به سخنرانی زهیربن قین و حر در محضر اباعبدالله علیه السلام پرداخته که در این فاصله هم بخش هایی از تاریخ کربلا مفقود شده است.

مسلک دوم از سخنرانی اباعبدالله علیه السلام در کربلا آغاز شده، سپس به برخورد محکم ابا الفضل العباس علیه السلام و برادران حضرت با شمربن ذی الجوشن و بعد از آن به شب عاشورا، شوخی و بذله گویی اصحاب، سخنرانی امام علیه السلام و توبه‎ی حر اشاره کرده است. بعد از آن به نماز ظهر اباعبدالله علیه السلام، شهادت علی اکبر علیه السلام، حضرت علی اصغر علیه السلام، اباالفضل العباس علیه السلام و عبدالله بن الحسن علیه السلام پرداخته، ولی به شهادت سایر اصحاب و بنی هاشم اشاره ای نکرده است. بعد از شهادت قیس دیدار اباعبدالله علیه السلام با حربن یزید ریاحی مطرح می‎شود که در این میان حدود ۱۰ منزل و حوادث آن ها از قلم افتاده است.

Karbala (18)

مسلک سوم با خاک سپاری شهدا در شب سوم شروع شده و در این جا نیز خلأ و فاصله ها زیاد است و وقایع مهم نظیر شهادت اباعبدالله علیه السلام، غارت خیمه ها، برخورد با کودکان و اسرا، منزل کوفه و… بیان نگردیده‎اند. بعد از آن به کوفه، شام و خطبه ی حضرت زینب علیها السلام، امام سجاد علیه السلام وام کلثوم و شهادت عبدالله بن عفیف ازدی پرداخته شده است.سپس به بازگشت کاروان اسرا به مدینه و دستگیری و سرنوشت قاتلان اباعبدالله علیه السلام می‎پردازد. با تمام این تفصیل‌ها، این اثر، مناسب‌ترین روایت برای مقتل‌خوانی است.

منبع: http://www.madomeh.com/1389/09/19/dastane-adine10-lehof

لینک دانلود لهوف: http://uploadgoogle.ir/uploads/1384411050072.zip

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

دکمه بازگشت به بالا
بستن