همه چیز خوب بود،مخصوصا حضور «جشنواره اولی ها»
سلام بر دوستان گرامی
قند پارسی این دوره هم با خاطراتی شیرین به پایان رسید. من به عنوان یک عضو ناچیز از جامعه ادبی کشور.
1. قدردان همه دوستان خانه ادبیات و دیگر دست‌اندرکاران این برنامه هستم. کسانی که کارهایی از این قبیل کرده‌اند، می‌دانند که برگزاری یک جشنواره با این عظمت چقدر دشوار است و انگیز و انرژی به کار دارد، به‌ویژه با این مقدورات اندک که ما مهاجران داریم.
2. برنامه در محل و موقعیت زمانی و مکانی خوبی برگزار شد و برنامه‌ریزی محتوایی آن خیلی خوب بود. استقبال شرکت‌کنندگان و باقی ماندن آن‌ها تا آخر برنامه در سالن، بیش از حد انتظار بود.
3. در جشنواره شعرها و داستان‌های خوبی خوانده شد هرچند من قلباً دوست داشتم که آثار دوستان جوان را بیشتر بشنوم. به نظرم اگر بعضی از سخنرانان محترم رعایت و مراقبت بیشتری می‌کردند، این آرزوی ما بیشتر برآورده می‌شد. البته این صرف نظر از محتوای ارجمند سخنرانی‌هاست.
4. تجلیل از جناب آصف سلطان‌زاده بسیار به‌جا و مناسب بود. ولی به نظرم قدری این بخش طولانی شد. می‌شد بعضی سخنرانی‌ها و نقدها کوتاه‌تر بیان شود.
5. حضور شاعران و نویسندگان بسیار جوان ما و به تعبیری «جشنواره اولی‌ها» جالب بود، به ویژه که بعضی از آنان مقام‌هایی هم آوردند. ولی در کنار این، جای خالی بسیاری از شاعران خوب ما هم در جشنواره حس می شد. ای کاش مقدورات اجازه می داد که جمع بزرگ تری در ای جشنواره حضور یابند. البته تنگناهای موجود قابل درک است.
6. این که بخش عمده‌ای از برندگان جشنواره از داخل کشور بودند، نشانی خوب از رشد ادبیات در داخل دارد.
7. پذیرایی و مهمان‌نوازی دوستان بسیار خوب بود. آداب پذیرایی، خلق خوش و مهربانی میزبانان واقعاً قابل ستایش بود.
8. مجریان جلسات، جلسه را خوب اداره کردند. وقت تلف شده از سوی مجریان بسیار نداشتیم، برخلاف بعضی برنامه‌های دیگر.
9. اکنون به راحتی می‌شود حس کرد که دیگر ادبیات مهاجرت محدود به سه شهر تهران، قم و مشهد نیست. در شعرهای دیگر، به ویژه اصفهان هم یک رستاخیز ادبی دیده می‌شود.
10. حضور مقامات و مسئولان، به ویژه مسئولان نهادهای فرهنگی ایران در این برنامه کمرنگ بود. قطعاً برگزارکنندگان جشنواره برای این قضیه تلاش کرده بودند، ولی انتظار می‌رود که ادبیات افغانستان بیش از این‌ها مورد توجه نهادهای فرهنگی ایران باشد.
البته باید از حضور و همکاری حوزه هنری، بنیاد شعر و ادبیات داستانی و بعضی نهادهای دیگر تشکر کنم و یاد کنم از احترامی که جناب زاهدی معاون بنیاد ادبیات داستانی به وقت جلسه گذاشت. ای کاش همه سخنرانان این کار را کرده بودند.
به آرزوی رسیدن «قند پارسی» بعدی.