رابطه پدر فرزندی با شعر

حضور محترم دوستان عزیز، آقایان دهقان و رجایی

با سلام و احترام

سپاس‌گزارم از حسن ظن شما عزیزان، من از داوری به شدت ترس دارم که سخت است خیلی. با آن‌که همه زندگی من کلمه شده، با آن‌که شعر و عشق نگذاشت غیر این که هستم، زندگی کنم. شکل برخورد مرا با شعرها تنها به حساب اطمینان از هم‌دلی نام‌های دیگر داوران عزیز بگذارید و بس. مثلا پدر فرزندی. من هرگز نتوانسته‌ام در اشکال هندسی جای بگیرم. برای همه دوستان سلام دارم.

با مهر و ارادت

 هرمز علی‌پور

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

دکمه بازگشت به بالا
بستن