دل بستگی نسل جوان به داستان نویسی
سلام به دوستان عزیز خانه ادبیات افغانستان
خوش‌حالم که با جشن‌واره قند پارسی همکار هستم. داستان‌های زیبایی که این بار به دور نهایی جشن‌واره راه یافته‌اند، مدتی مرا با خود مشغول کردند. البته دقت آدم زمانی که در مقام داور باشد، بیش‌تر می‌شود، به این دلیل می‌خواهم بگویم که این داستان‌ها دل‌بستگی بیش‌تر جوانان را به تکنیک و موضوع‌پردازی و در کل، داستان‌نویسی نشان می‌دهند که مایه خرسندی است. می‌خواهم تنها نظرم را در مورد تعداد داستان‌ها بنویسم که بهتر است از هر نویسنده، در نهایت، یک داستان برای رقابت، برگزیده و به داوران فرستاده شود. فکر می‌شود اگر از یک نویسنده، تنها یک داستان و از یکی دیگر، چهار تا شش داستان به دور نهایی راه یابد، ممکن است گاهی چانس بسته‌های چهار داستانی بیش‌تر باشد.
به هر حال، خانه ادبیات افغانستان کار ارجناکی انجام می‌دهد. برگزاری پیروزمندانه این جشن‌واره را به گردانندگان، داستان‌نویسان، داوران و برندگان جایزه‌ها قبلا” و قلبا” تبریک می‌گویم.
با سپاس
خالد نویسا ـ نروژ