کارگاه داستان­‌نویسی «بررسی مؤلفه­‌های مدرنیسم و پسامدرنسیم در ادبیات داستانی» در اصفهان برگزار شد.

پنجشنبه نهم مهر ماه، به همت اعضای خانه ادبیات افغانستان در اصفهان، کارگاه داستان­نویسی «بررسی مؤلفه­‌های مدرنیسم و پسامدرنسیم در ادبیات داستانی» در خانه هنرمندان اصفهان و با حضور جمعی از نویسندگان،شاعران و اهالی فرهنگ و ادب برگزار شد.

اهالی ادب در این نشست پائیزی میزبان آقای «سیاوش گلشیری»بودند. از سیاوش گلشیری تا کنون دو اثر با نام­های«تمام بندها را من برید­ه­ام» و «مثل کسی که از یاد می‌رود» در حوزه داستان منتشر شده است. او به عنوان مدرس  فیلم­نامه و منتقد فیلم هم شناخته می­­­شود و افزون بر آن در نشریه­‌های متعددی در حوزه سینما و داستان قلم­زنی می­کند.

سیاوش گلشیری،کارگاه را با خوانش داستان «یک شاخه گل سرخ برای امیلی» اثر “ویلیام فاکنر” آغاز نمود. پیش‌­نیاز این نشست، خوانش پنج داستان به این شرح بود:
«شنل» اثر نیکلای گوگول، «مسخ» اثر فرانس کافکا، «یگ گل سرخ برای امیلی» اثر ویلیام فاکنر، «معصوم اول» اثر هوشنگ گلشیری و «غیر منتظره» اثر بهرام صادقی.
گلشیری در ابتدای صحبت­های خود به تعریف مدرنیسم پرداخت و سیر داستان در غرب (قبل از صنعتی شدن و بعد از صنعتی شدن) را بازگو کرد. در ادامه به تفاوت­های داستان کلاسیک و داستان مدرن پرداخت و گفت: «در داستان­های کلاسیک، اغلب با یک شخصیت مرکزی رو به رو هستیم که به صورت فعال در داستان حضور دارد و بر رویدادها و افراد پیرامون خود تأثیر می‌گذارد. در حالی که در داستان­ مدرن با چند شخصیت رو به رو هستیم، که هیچ کدام بر دیگری برتری ندارد و معمولا شخصیت­ها منفعل هستند». سپس این نکات را در داستان­هایی که معرفی شده بود، مشخص کرد.
وی از مؤلفه­‌های مدرنیسم و پسامدرنیسم به «شخصیت انسان» اشاره کرد و در داستان «مسخ»، «یک شاخه گل سرخ برای امیلی» و «شنل» شخصیت­ها را مورد بررسی قرار داد. همچنین از ویژگی­های انسانِ داستان مدرنیسم به «متغییر بودن شخصیت» اشاره کرد و این موضوع را در دیگر آثار ذکر شده و نمونه­‌هایی از داستان­های دیگر مورد بررسی قرار داد و نمونه­‌هایی را خواند و ویژگی «شخصیت» را در داستان پسامدرن بررسی نمود و نکاتی را برشمرد.
از دیگر نکاتی که در کارگاه یاد شد توجه به پایان بندی داستان بود. گلشیری در سخنانش به  «لحاظ پایان‌بندی» اشاره کرد و  گفت: «در داستان­های کلاسیک، پایان‌بندی‌ها معمولا بسته است و با پایان داستان، خواننده اقناع می‌شود که داستان پایان یافته است زیرا ناپایداری نخستین ِ داستان به پایداری منتهی شده است. در داستان­های مدرن، پایان­ها باز هستند و معمولا وقتی داستان تمام می­شود؛ ادامه­ای از آن در ذهن مخاطب، شروع می­شود».

همچنین ایشان روایت در داستان کلاسیک مدرن و پسامدرن را بررسی و به شرح جنبه­‌های مختلف آن پرداخت و از ویژگی­های مدرنیسم به “باور پذیری” و “تناقض” اشاره کرد .پایان بخش صحبت­های گلشیری معرفی چند رمان و داستان از نویسنده­های جهان بود.
گفتنی است؛خانه ادبیات افعانستان (دفتر اصفهان) پنجشنبه هر هفته،ساعت 14 در خانه هنرمندان واقع در چهار راه آبشار،میزبان علاقه مندان به شعر و داستان می­باشد.