دبیر هشتمین جشن‌واره «قند پارسی» در آیین افتتاحیه: ادبیات، راه را بر هم‌گرایی و آشتی با خود و دیگران هموار‌ می‌کند

روابط عمومی خانه ادبیات افغانستان: آیین افتتاحیه هشتمین جشن‌واره دوسالانه «قند پارسی» با سخنان محمدصادق دهقان، دبیر این همایش افتتاح شد.

متن سخنان دبیر هشتمین جشن‌واره «قند پارسی» به این شرح است:

مهمانان گران‌قدر هشتمین جشن‌واره دوسالانه «قند پارسی»، سلام. بسیار شادمانیم که بار دیگر فرصت یافتیم تا در بزرگ‌ترین گردهم‌آیی اهل فرهنگ، هنر و ادب افغانستان، میزبان شما عزیزان از گوشه و کنار این کهن‌مرزبوم پارسی باشیم.

در روزگاری زندگی می‌کنیم که منطقه ما در چرخه پرشتابی از خشونت‌های مهارناشدنی، فروپاشی فرهنگی و معنایی، بحران هویتی و اجتماعی و نابسامانی سیاسی، اجتماعی و اقتصادی گرفتار آمده و بازار چانه‌زنی قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای بر سر سرنوشت ملت‌های ستم‌دیده گرم است. در این زمانه پرآشوب که هم‌چون تقدیری تغییرناپذیر برای این مردمان جلوه کرده است، سخن گفتن از صلح‌دوستی، کرامت و حقوق انسانی، آسان می‌نماید، ولی عمل کردن به آن، دشوار است. در چنین وضعیتی، ادبیات به عنوان تجلی روح و احساس جمعی ملت‌ها می‌تواند ما را با هم مهربان‌تر کند و راه را بر هم‌گرایی و آشتی با خود، دیگران و محیط زیستمان هموار‌تر سازد و روح انتقاد، اعتراض و عصیان‌گری را در کالبد جامعه زنده نگه ‌دارد.

زندگی در مهاجرت یا در سرزمین مادری با دغدغه‌های گونه‌گون، مجال چندانی برای کار و کوشش فرهنگی باقی نمی‌گذارد و آن‌چه فرزندان شما در این خانه انجام داده‌اند، جز با سخت‌کوشی، دل‌سوزی و از خود گذشتگی آنان ممکن نبوده است. تلاش‌های خانه ادبیات افغانستان در طول دوازده سال گذشته بر آفرینش محتواهای فکری متنوعی متمرکز بوده که همگی مُنادی آموزه‌های مدارا، هم‌بستگی و هم‌دلی انسانی است و کارنامه این نهاد، گواه این حقیقت است. ما بر این باوریم که افغانستان، بیش و پیش از همه به بازسازی فرهنگی نیاز دارد و این امر نیز تحقق نمی‌یابد جز با فراهم شدن پیش‌زمینه‌های فکری آن مانند فرامرزی اندیشیدن، دیگرپذیری و تعامل همه جانبه.

در این میان، هر از گاه، فرصت‌هایی به دست می‌آید، مانند انتخاب کهن‌شهرهای «غزنی» و «بامیان» به عنوان پایتخت‌های فرهنگی جهان اسلام و اتحادیه سارک که نشان‌دهنده وجود ظرفیت بزرگ فرهنگی و تمدنی در افغانستان است. با این حال، به دلیل ناتوانی و بی‌توجهی دولت و حکومت کشور، با دریغ و درد، شاهد از دست رفتن این فرصت‌های طلایی برای حفظ بخشی از میراث کهن این سرزمین هستیم.

امروز و فردا، میزبان شما عزیزانیم با چامه‌ها و چکامه‌هایی از بوستان ادب پارسی همراه با یادکرد «بامیان باستان» که میراث معنوی و تمدنی بشریت و یادآور پیشینه پربار تاریخ ماست و جای بسی خوش‌حالی است که «بامیانِ امروز» نیز «شهر خلّاقه» و قلب تپنده‌ی صلح‌مداری، رواداری و زندگی‌گرایی در جغرافیای پهناور زبان پارسی است. مردان و زنان و جوانان بامیانی با تلاش در عرصه اندیشه، دانش و ورزش، شهره آفاق گشته‌اند و برای بازسازی چهره کشور در دنیا می‌کوشند و جهانیان هم به اراده این مردمان برای زیستن در صلح احترام می‌گذارند.

هم‌چنین همراه می‌شویم با روایت‌های آیینه‌نمای قصه‌‌گویی از سرزمین شهرزاد، محمدآصف سلطان‌زاده، نویسنده نام‌دار افغانستان که چهره‌های گوناگون مهاجرت را تجربه و تلخ و شیرین آن را حکایت کرده است. سلطان‌زاده، شخصیتی است با کارنامه‌ای معتبر و جایزه‌ها و افتخاراتی ارج‌مند که با حوزه فعالیت خویش برخوردی حرفه‌ای داشته و همواره بر غنامندی فرهنگ و ادب کشور افزوده است. آصف، نویسنده‌ای است توانا که در گوشه خلوت خویش، فروتنانه قلم می‌زند و در دنیای غربت، پیوندش را با سرزمین مادری هم‌چنان حفظ کرده است. به همین دلیل، آصف سلطان‌زاده، نماینده‌ای است شایسته برای ادبیات امروز پارسی و سزاوار نکوداشت.

به نمایندگی از خانه ادبیات افغانستان و دبیرخانه هشتمین جشن‌واره «قند پارسی»، از یاری‌رسانی همه نهادهای همکار افغانستانی و ایرانی برای برگزاری این همایش بزرگ فرهنگی سپاس‌گزاری می‌کنم. هم‌چنین از یکایک اعضای خانه ادبیات افغانستان و همه همکاران عزیزم در دبیرخانه «قند پارسی» سپاس‌گزارم که با تلاش‌ بی دریغ و شبانه‌روزی خود، زمینه برپایی پرشکوه این جشن‌واره را فراهم آورده‌اند و برگی تازه‌ بر دفتر افتخارات این نهاد می‌افزایند.  اینک شما و این، هشتمین جشن‌‌واره ادبی «قند پارسی». با ما باشید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

دکمه بازگشت به بالا
بستن