پیام استاد واصف باختری به هفتمین جشن‌واره ادبی قند پارسی
به نام خداوند جان و خرد
دوستان فرهیخته و دانشور!
سلامی چو بوی خوش آشنایی. از ژرفای روان خویش به شما درود می‌فرستم. فراوان سپاس‌گزارم از پاکیزه‌سرشتانی که در فراهم‌آوری این برنامه دل‌نوازانه تلاش ورزیده‌اند.
جشن‌واره «قند پارسی» که به کوشش خانه ادبیات افغانستان، امسال برای هفتمین بار برگزار می‌شود، به جایگاه شکوه‌مندی دست یافته است. از این کم‌ترین که بگذریم، این جشن‌واره هر بار با معرفی سیماهای فروغ‌ناک پهنه ادبیات زبان پارسی دری و نشر آفریده‌های ارزش‌مند فرزانگان این جغرافیای پهناور، رسالت خود را در گسترش و اوج‌گیری آفرینش ادبی به جا آورده است. بی‌گزافه، کنش‌هایی از این دست، خون تازه‌ای در رگ‌های فرهنگ دیرپایمان به گردش می‌آرد. این امر آسان‌یاب نیست به ویژه هنگامی که در غربت و در سرزمینی دیگر باید دشواری‌های جان‌کاهی را با شکیبایی پذیرا شد، هرچند پیوند این سرزمینِ دیگر با سرزمین ما ریشه در اعماق تاریخ داشته باشد.
ادبیات زبان پارسی دری در چند دهه پسین از زیبایی‌ها و ظرفیت‌های شگرفی بهره‌ور شده است. بی‌گمان، کوشش‌های شما در پدید آمدن این دگرگونی دل‌نشین، سزاوار یادکرد است. بسیار آرزو داشتم که امروز در جمع شما در زیر چتر فرهنگ می‌بودم، اما دریغا که رنجوری دیرینه، توان سفرهای درازآهنگ را از من گرفته است. پای از دست رفته است و دست، خامه را با لرزش بر نامه می‌راند. بینایی، رو به کاهش است و ناشنوایی، رو به افزایش. نکوداشت از سال‌خورد شاعری که هزاران فرسنگ، دور از میهن به سر می‌برد، پاداش بزرگی برای اوست. بدین باورم که هستند سخنوران دیگری که بارها بیش‌تر از من درخور گرامی‌داشت هستند و باید یادکردی از آنان را در دستور کار داشت. به ویژه جوانان برومند شاعر و نویسنده را باید دریافت. از شمار بایست‌ها و نبایست‌ها یکی هم این است که نباید گهواره‌ها را به فراموشی سپرد و تابوت‌ها را به دوش برداشت. مهرورزی شما افزون است، اما می‌پندارم که من در خویشتن‌شناسی دستی دارم. آن‌جا که از بزرگان دانش و فرهنگ یاد می‌شود، جای من در صف نهان است.
از بازچاپ نوشته‌هایم سپاس‌گزارم. شادمانم که شهروندان افغانستان در ایران و هم‌زبانان ایرانی‌مان، مرا با خوانش این پراکنده‌برگ‌های کم‌ارج می‌نوازند. در برابر نویسندگان و سخن‌سرایانی که در این گردهم‌آیی، نوشته‌ها و سروده‌های خود را می‌خوانند، سر تعظیم فرود می‌آورم. از سروران گرامی، جناب آقای سرور رجایی، مدیر خانه ادبیات افغانستان و جناب آقای صادق دهقان که سردبیر برگزاری این برنامه هستند، بی‌کران سپاس‌گزارم. همواره سرافراز باشید و پیروزمند.
محمد واصف باختری
حوت 1392 خورشیدی