میلاد
منیژه تمنا (هرات ـ 1360)
میلاد
بهانه میخواهم
در قاب عکس خاطرات گذشته
در تنگنای فصل بودن
در انحنای خط قدمهایت
بهانه یک عشق گمشده را میجویم.
وقتی
در شیارهای صمیمی دستانت
به التماس رؤیاهای سبز کودکیام میاندیشم
شعرهای سپیدم
رنگ میبازد
و بر صلیب شکسته روزگار
قد خم میکند.
امروز چند شنبه است؟
بهانه وصل میخواهم
به راستی،
در دفتر یادداشت کدامین روز
روز میلاد من است؟
بهانه میخواهم؛
بهانه تولد
دوباره آمدن
دوباره عاشق شدن.