عطارد
معرفی کتاب از: ریحانه بیانی
عطارد
کاظم بهمنی
تهران، نیماژ
چاپ اول، 1393
«عطارد»، عنوان دومین مجموعه شعر کاظم بهمنی است، شاعر جوان و توانایی که مجموعه ی اولش «پیش آمد» در سال 89 منتشر شد و در طول چهار سال به چاپ هفتم رسید.
دلیل نام گذاری عطارد، در مقدمهی کتاب چنین بیان شده است: “عطارد طبق آخرین بررسیهای اخترشناسی، خودش ماه یکی از سیارات دیگر بوده است اما گرفتار جاذبهی خورشید میشود و ماه بودنش را فراموش میکند تا به دور خورشید بگردد! منظومهی شمسی تابلوییست جامع و شگفت از اصیلترین پیشآمد بشری؛ یعنی عشق که مفاهیمی چون کوچکی و بزرگی، دوری و نزدیکی، سردی و گرمی، جاذب و مجذوب بودن، حقیقی و مجاز بودن و … را در آن میتوان به نظاره نشست و من به راستگوییِ نقاش شهادت میدهم که فرموده است:«ان فی السموات و الارض لایات للمؤمنین.» آیه 3 سوره جاثیه”
عطارد نیز مانند پیشآمد مشتمل بر 32 غزل ِ عاشقانه است. در این کتاب با چند غزل آیینی نیز مواجه میشویم که به جهت قدرت و تأثیرگذاری عاطفی همپای دیگر غزلهای مجموعه، مخاطب را با خود همراه میکنند.
شعر کاظم بهمنی برخاسته از نگاهی امروزی به معشوقی اثیری با زبانی صمیمی و بیانی محجوب است. در سراسر این مجموعه تلاش شاعر در کشف مضامین بدیع و کمسابقه در غزل، مشهود و ستودنی است.
گفتنی است عطارد که نیمه ی اردی بهشت امسال توسط نشر نیماژ منتشر و در نمایشگاه کتاب تهران عرضه شد، بعد از سه روز به چاپ دوم رسید!
یکی از غزل های این مجموعه را با هم میخوانیم:
خواب بعید
تو همانی که دلم لک زده لبخندش را
او که هرگز نتوان یافت همانندش را
منم آن شاعر دل خون که فقط خرج تو کرد
غزل و عاطفه و روح هنرمندش را
از رقیبان کمین کرده عقب می ماند
هر که تبلیغ کند خوبی دل بندش را
مثل آن خواب، بعید است ببیند دیگر
هر که تعریف کند خواب خوشایندش را
مادرم بعد تو هی حال مرا می پرسد
مادرم تاب ندارد غم فرزندش را
عشق با این که مرا تجزیه کرده ست به تو
به تو اصرار نکرده ست فرآیندش را
قلب من موقع اهدا به تو ایراد نداشت
مشکل از توست اگر پس زده پیوندش را
حفظ کن این غزلم را که به زودی شاید
بفرستند رفیقان به تو این بندش را:
منم آن شیخ سیه روز که در آخر عمر
لای موهای تو گم کرد خداوندش را