سرگردانی

فرشته حسینی (تهران ـ 1360)

fereshteh hossaini

از سرگردانی خیابان‌ها می‌آیم

از سرگیجه‌ی‌ میدان‌ها

و نورهای سرآسیمه

به چار دیوار افسرده.

میان گل‌های پژمرده قالی

نگاه می‌کنم به عقربه‌هایی که

قدم به قدم

نزدیک‌تر می‌کنند به پرت‌گاهم.

آه، با این همه سنگینی

نگاه قاب‌شده‌ات بر دیوار

بیهوده مرا می‌پاید.

دیری ­ا‌ست که انتظار در گام‌های من

سنگ شده است

و گیسوانم که می‌توانست کمند باشد

و با دلی بیامیزد،

رشته‌های پوسیده‌ای‌ است که زمانی خواب طراوت می‌بیند.

miro3

 

من

تنها می‌توانم با غم‌هایم

بیرون بخزم

تا خیابان‌ها، سرگردان

میدان‌ها گیج

و نورها سرآسیمه شوند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

دکمه بازگشت به بالا
بستن